....

کتاب «دیار و دوتار» منتشر شد

 

بجنورد- کتاب دیار و دوتار شامل تحلیل ترانه های کرمانجی کردهای خراسان به نویسندگی اسماعیل حسین پور، استاد دانشگاه و پژوهشگر فرهنگ و ادب کرمانجی منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب دیار و دوتار، شامل تحلیل سه خشتی های کرمانجی کردهای خراسان نوشته اسماعیل حسین پور، پژوهشگر فرهنگ و ادبیات کرمانجی از سوی انتشارات عمو علوی روانه بازار شد.

نویسنده این کتاب در گفتگو با خبرنگار مهر، با اعلام این خبر اظهار کرد: در کتاب دیار و دوتار که دارای سه فصل است بیش از ۵۰۰ ترانه سه مصراعی کردهای خراسان در سه سطح زبانی، ادبی و فکری مورد تحلیل قرار گرفته است.

اسماعیل حسین پور افزود: در تحلیل این کتاب در سطح فکری به موضوعاتی مانند باور دینی در سه خشتی ها، طبیعت گرایی، جلوه های عشق ایلیاتی، درونگرایی، مخاطبان ترانه ها، پیوند تاریخی در ترانه ها و... پرداخته شده است.

به گفته وی این کتاب که با رسم الخط کردی لاتین، کردی عربی و ترجمه فارسی توسط انتشارات عمو علوی به چاپ رسیده، می تواند نقش مؤثری در خوانش ترانه های اصیل کردی توسط خوانندگان محلی داشته باشد.

نویسنده کتاب دیار و دوتار اضافه کرد: این کتاب ۲۱۲ صفحه داشته و در قطع وزیری چاپ شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، در بخشی از مقدمه کتاب به قلم نویسنده اش آمده است:

«این ترانه ها سینه به سینه از دردمندی دلی به برناییِ دل دیگر رسیده اند وسراینده ها بی آن که مکتب رفته باشند، آموزگاران صادق عشقند.

در این ترانه ها خدا را بی هر واسطه خواندن، آرزوها و آرمان ها، جلوه های عشق ایلیاتی و بی ریایی عاشق، غربت و جدایی و تلخ کامی های روزگار و نامرادی های مردمانش، دلدادگی به  طبیعت، میهن دوستی و فداکاری از موضوعاتی است که با مضامینی زیبا بیان شده است.

این عاشقان ایلیاتی، ترانه های سه مصراعی شان، عصاره تمام عشق ها و آمال و رنج هایشان است. این قافیه نیاندیشان دلداراندیش «کم گویان گزیده گوی چون درّند» که سعی کرده اند؛ ساده ترین پیام ها را در قالب موجزترین کلام ها بیان کنند.

ترانه های کردی شمال خراسان، طنین روح نواز مردمی است که با ساز و آواز، شور و شِکوه را بر خویش شیرین نموده اند، در جنگ و رزم و ستیز، با این ترانه ها جان گرفته اند، با غرّش دهل و سحرآمیزی سورنا مرگ را عزیز داشته اند و شیون شان یا با حنجره  نی و یا با دلتنگی دو تار شعله کشیده است.»

 منبع: خبرگزاری مهر

 

http://www.mehrnews.com/news/2470425/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%AF%D9%88%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1-%D8%B4%D8%AF

بهار نیوز:

http://baharnews.ir/vdchqzn-.23nqqdftt2.html

 

با تشکر فراوان از استاد عزیز  شیروانی اسماعیل حسین پور

ضمنا تمامی مطالب از وبلاگ شخصی ایشان منتشر شده است

کوبانی؛ اسطوره­ ایستادگی

 

یادداشتم در روزنامه ابتکار:

خبر آزادی کوبانی هر چند ناگهانی بود ولی با سرعت مثل رعد درخشیدن گرفت، مثل چشمه جوشید و از آن پس، میلیون­ها انسان عاشقِ این مردم و این خاک، در گریه ­های پر شوق­شان لبخند بر لب داشتند. کوبانی تسلیم ناپذیر نماد مقاومت مردمی شد که مردان و زنان­شان نخواستند با دست خود اسیر شیطان - داعش – شوند. آنها ثابت کردند که کوبانی نه موصل است و نه رقه، کوبانی هر چند شهری کوچک بود ولی آزاده مردان و نستوه زنانش با جان بخشی خود، بزرگش کردند، با پاپس نکشیدن­شان، شکوهش بخشیدند و حالا کوبانی مظلوم، نماد رشادت و غیرت و ایستادگی مردمی است که با تکیه بر آرمان­ها و باورشان ایستادند تا بیگانه در خانه و کاشانه ­ی شان پای ننهد.

حالا از پس این همه روز سرخ و سیاه رفته بر مردم کوبانی، ایثار فرزندان کردها در کوبانی به ثمر نشست و داعش با خواری و خفتی سنگین، پای از گلستان رنگین کردها بیرون نهاد. حالا در نگاه روشن همه­ ی دلدادگان آزادی و پایداری و در جغرافیای بی­ حصار غیرت و ایثار، کوبانی چون قلب گرم یک ملت در تپش است؛ در جنبش و اهتزاز است؛ درست مثل بیرق­ های رنگارنگ دیارش که که با خون بالا رفتند و در باد می ­رقصند. درست مثل رقص کردها در خون، مثل زنان و مردان ملودی بر لبِ کوبانی که در موسیقی رگبار گلوله ­هایشان، بشکوه سرود «ای رقیب...» را بر لب داشتند و با لبخند پرشورشان آسمانی می­ شدند و خوب می­ دانستند که «کوبانی» تسلیم شیطان نمی­ شود.
حالا کوبانی در باروت و بمب و خون و خمپاره نفس تازه کرده، امروز با خانه ­های بی در و دروازه ­اش، به پیشواز تمام آزادی خواهان آمده است. به پیشواز همه­ ی آنهایی که تنهایش نگذاشتند. این شهر شهید، با خانه­ های بی سقف، با دیوارهای فرو ریخته و با حیاط­ های پر حفره ­اش، حرف ها دارد. کوبانی در حالی به نماد مقاومت تبدیل شده است که «آزادی» امروزش را مدیون غیرت و شرافت همه ­ی فرزندان پاکباز خویش است. نستوه زنان و مردان بالابلندی که با شکوه و افتخار، تشنه و گرسنه ماندند ولی دست از ماشه برنداشتند.
آنان 4 ماه با شوری شیرین مقاومت کردند و با خشمی مقدس، شیطان سیاه – داعش – را از گهواره ­ی همواره ­ی عزت و غیرت – کوبانی – بیرون راندند و با سرخی خون خود در حالی که مرگ را به سخره گرفته بودند به همه فهماندند که اگر مقاومت باشد، اگر وحدت باشد شیطان ­ها شکست پذیرند و داعش با خفت پای از خاکی بیرون نهاد که زنان و مردانش همه بمب بودند، همه باروت، همه شعله بودند، همه فریاد، همه غیرت بودند، همه حماسه.
کوبانی در حالی آزاد شد که اردوغان و بسیاری از بدخواهان مردم ُرد می­ خواستند کوبانی سقوط کند تا به نماد مقاومت این مردم تبدیل نشود. خیانت­ های آشکار و پنهان اردوغان در قبال کوبانی امپراطوری رؤیایی ترکیه را در هم شکست و هیمنه خودساخته­ ی آنها و داعش در شعله ­ی رشادت­ های فرزندان کوبانی سوخت و فرزندان کوبانی خاکسترش را چنان بر باد دادند که تا سال­ ها در یادها بماند.
تسلیم ناپذیری کوبانی درسی برای همه ­ی کشورها و ملت ­های منطقه است. کوبانی به پاس این استواری سبز و سرخش، با همه ­ی ویرانه ­هایش، با همه ­ی شهیدان و جانبازان و رزمندگانش به یک اسطوره تبدیل شده است. اسطوره ­ی ایستادگی زنان و مردان، اسطوره­ ی پیروزی ایدئولوژی و آرمان و ایمان بر خشم و خشونت. کوبانی یک شهر نیست، یک تاریخ است، نماد عزت و وطن دوستی مردمی است که فرزندانش خوب آموختند واژه­ ی تسلیم را برای همیشه باید از دفتر دل پرامید خویش پاک کنند و برای پیروزی باید یکدل و همراه و همصدا باشند.
حالا کوبانی با تمام درد و داغ­هایش، با تمام شور و امیدهایش، به سمت زُلال زندگی، تن به آسمان کشانده است، این مقاوم شهر، این پهلوان پشت به زمین نارسیده – کوبانی - ویران شده است ولی حیران نه، اما جهانی حیرت زده­ ی پایداری زنان و مردانش شده­ اند. مردم کوبانی ثابت کردند که:
می­ توان گرسنه ماند، می­ توان شهید شد، اما نباید تسلیم شد.

منبع: روزنامه ابتکار

http://ebtekarnews.com/Ebtekar/GetFileMagPaper.aspx?FilePrm=5483285538138625.pdfhttp://ebtekarnews.com/Ebtekar/News.aspx?NID=145050

 بهار نیوز: 

http://www.baharnews.ir/vdcdzn09.yt05x6a22y.html

 

 

با تشکر فراوان از استاد عزیز  شیروانی اسماعیل حسین پور

ضمنا تمامی مطالب از وبلاگ شخصی ایشان منتشر شده است

 

 

با تشکر از وبلاگ دوست عزیزم جلال حسینی

حرف هایی برای شنیده شدن(2)...

مسلمان! آبروی مومن زینت سفره های گناه نیست...

 

 

نکته جالب اینجاست که با همان ژس روشنفکرانه، امروز خیلی راحت آبروی یکدیگر را میریزیم!

بی درد و بی صدا! پشت لبخند های دوستانه، پشت نیت های خالص و خیرخواهانه،

حرف ها برای گفتن بسیار داریم!

آقای همه چیز دان، خانم پست مدرن و یا اصلا حاج آقای هیئتی، حاچ خانوم مسجدی!رفیق ایمانی!

یادمان باشد که شیطان لحظه ای هم بیکار نمی نشیند!

او سال هاست که خاک دنیا خورده!حریف غدر است حیف نیست با زبانی که همین چند دقیقه پیش ختم قرآن کردی، ختم ذکر گناه کنی؟!

یادت باشد خدا در همین نزدیکی هاست! نزدیکتر از رگ گردن به تو!!!

حواست هست؟؟؟؟

آبروی مومن زینت سفره های گناه نیست! حتما میدانی که حرمت آبروی مومن از کعبه ای که بار ها طوافش کرده ای هم بالاتر است!!

بعضی وقت ها باید نیبینی! دیدی سکوت کنی! بعضی وقت ها باید اصلا سکوت مطلق پیشه کنی!

یادت باشد همین چند کلمه تو می تواند آبرویی را که مومن برایش از خونش هم با ارزش تر است به جوی تهمت بریزد و حرمتش را هتک کند!!

جوریکه اگر خونش را می ریختی اینقدر برایش سخت نبود!

آقای قلم بدست! آقای نیوز!!! حواست باشد اشتباهی گرفته ای!

قلمت دارد در بزم گناه شیطان بریک میزند! دینداری فقط مقاله قرآنی آوردن و یا مصاحبه با فلان عالم نیست! نقاد و روزنامه نگار قرار است تیز و ریز بین باشد نه هرزه بین و هرزه نگار!

حاج آقای عزیزم! فلانی که امروز به مسجد می آید، شب احیا اشک میریزد، لباس مردانه به تن می کند،

حتما توبه کرده است!حتما توبه کرده است که دیگر صدای آهنگش تا هفت کوچه آنطرف تر نمی رود!

حتما بین او و خدایش رفاقتی و وصلتی برقرار شده است که دیگر ابرو نخ نمی کند و پای بزم حرام رفقای شیطان نمی نشیند! پذیرایش باش!

تو حتی حق نداری در دلت به او سو ظن داشته باشی چه رسد به اینکه به حاج اقا رحیم و حاج توسلی به بهانه رزومه پر گناه پسران و دختران امروز، او را به عنوان مثال بیاوری

و کرده و نکرده او را روی دایره بریزی و به بهانه خیر خواهی دیگران را بیم دهی که "خطر خطر" خیابان جواب نداد، پایش به مسجد باز شده است!!

بیاییم از همین الان قراری بگذاریم و خدا را متفاوت تر از قبل به رسمیت بشناسیم!!

بیایید یاد بگیریم سکوت کنیم!به رسم ستار العیوب بودن خدا ما هم پرده پوشی کنیم!

گناهی از انسانی دیدیم، آبروی او را مثله نکنیم!!! بیایید چشم ها را با آب توبه بشوییم!!

یاد بگیریم آدم ها خوبی هم برای گفتن دارند! پس نیک بگوییم! حرفی بزنیم که زینت مسلمانیمان باشد!

بیایید هر جا دیدیم بساط غیبت پهن است، یک بسم الله در دل گفته، عنان جمع را دست بگیریم

و جهت بحث را به سمت خیابان خیر بچرخانیم، اگر توانایی نداشتیم،

به نشانه اعتراض جوریکه تلنگر ایجاد کند مجلس را ترک کنیم!به کسی هم برخورد، بخورد!!

جایی دیدیم آبروی مومن ظالمانه ریخته شده، داردحرمتش هتک میشود، بلند شویم و بساط تهمت و غیبت را برچینیم!

زخم کنایه را به جان بخریم، "مسلمانی" کرده و از حق دفاع کنیم، لبخند خدا تلخی زخم زبان را شیرین می کند بگذار بگویند امل! خدا امل ها را دوست دارد...

اصلا خدا هم با تو در این خیر شرکت میکند، تو بسم الله را بگو قرار داد را امضا کن، باقی را بسپار به خودش! خلاصه نگذاریم قبح گناه ریخته شود!

نگذاریم هوای آسمان دنیا تاریک تر از این شود!

دست آخر خودمان در کوچه های دنیا زمین می خوریم! خیلی وقت نداریم! "ما وظیفه داریم"

                                                یاد بگیریم و یاد دهیم!

 

 

برگرفته از وبلاگ ستاره مشرقی

 

 

لهجة کرمانجی زبان کوردی در چه مناطقی تکلم می شود؟

 

پایگاه خبری تحلیلی شیروان - لهجة کورمانجی زبان کوردی که تقریباشاید حدود بیش از ۷۵% کوردها با این لهجه تکلم میکنند در کشورهای ترکیه، سوریه، شمال غربی ایران (استان ارومیه)، شمال شرقی ایران (شمال خراسان)، شمال و شمال غربی کردستان عراق، کشور ارمنستان (اطراف ایروان)، کشور گرجستان، کشور آذربایجان، مناطقی از استان مازندران، مناطقی از استان گیلان، اطراف ورامین و فیروزکوه، و همچنین تهران و کرج تکلم می شود.

در خراسان شهرهای قوچان، شیروان، اسفراین، بجنورد، کلات، لایین، باجگیران، آشخانه، چناران، فاروج، سملقان، درگز و درونگر، رادکان، و تقریبأ حدود ۱۵% مردم ساکن مشهد به لهجهء کورمانجی تکلم می کنند.
 

در  آذرباییجان غربی شهرهای خلخال، ارومیه، سلماس، خوی، ماکو، سیه چشمه، صومای برادوست، چالدران، و بازرگان به لهجهء کورمانجی تکلم می کنند.

دارم پله های عالم یقین را تک تک با فشار تجربه ها ، زیر پا می شکنم و مگر حاصل یک عمر چیست ؟

 

دارم پله های عالم یقین را تک تک با فشار تجربه ها ، زیر پا می شکنم و مگر حاصل یک عمر چیست ؟

؟

اینکه در صحت و اصالت وحقیقت بدیهی های اولیه که یقین آورند یا خیال انگیز یا محرک عمل ، شک کنی . و یک یکشان را از دست بدهی و هر کدامشان را بدل کنی به یک علامت استفهام !!!!

مَگری مَگری، من این شب تاریک را به صبح نمی رسانم

Megrî Megrîمَگری مَگری، من این شب تاریک را به صبح نمی رسانم

مَگری مَگری از زیباترین و گیراترین آهنگ های کُردی است که پس از قرن ها هنوز هم جذابیت ویژه ی خود را دارد. مَگری مَگری آهنگی کهن و قدیمی است و ریشه در تاریخ و سرگذشت کُردها دارد و نه تنها در میان کُردهای خراسان بلکه در کُردستان نیز از آهنگ های اصیل است. با این تفاوت که در خراسان ریتم آن مثل بسیاری از آهنگ ها تند است، لیکن در کُردستان دارای ریتم آرامتر و نرمتر می باشد. اشعاری که در متن این آهنگ خوانده می شوند معمولا سه ردیف سه خشتی معروف است که حاوی مضامین غم و اندوه و دردی مشترک پس از یک ناکامی و شکست بزرگ می باشد. هم شکایت از رنج و درد و اندوه و هم دلداری و امید در این اشعار نهفته است.

ارسال مطلب جدید

سلام با عرض پوزش بخاطر وقفه طولانی د به وز رسانی وبلاگ به اطلاع میساند انجمن منتظر اسال مطالب شماو اسال انها با نام خودتان میباشد و در صوتی که وبلاگ داشته باشید مطالب لینک داده مسشوند به وبلاگ شما که موجب افزایش بازدید سایت شما میشود.یاعلی

آیا گرامی داشت هفته قوۀ‌قضاییه با شکستن حرمت دستگاه قضا توسط دولت ادامه پیدا میکند

:

امروز شنوندۀ سخنِ زیبایِ رئیس‌جمهور بودم؛ سخن‌هایِ شیرینی که کامم را تلخ کرد!

آقای روحانی گفت: «قوۀ‌قضاییه از دیدگاه قانون اساسی قوه مستقلی است و قضات با استقلال به داوری می‌پردازند و هیچ قوه و صاحب نفوذی نمی‌تواند و نباید در داوری عادلانه آن‌ها تأثیر بگذارد و دولت وظیفه خود می‌داند که به دستگاه قضایی کشور که مسئولیت بسیار سنگین و حساسی به دوش دارد، کمک کند.»*

اما آیا روا است که رئیس دولت نداند که دولتش به نام او حرمت دستورات قضایی را می‌شکند؟

همین دیروز معاون قضایی دادستان کل کشور برای چندمین بار* خبر از نقض دو دستور قضایی توسط دولت* داد؛ دستوراتی که بر پایهٔ قانون و برای جلوگیری از نقضِ بیشترِ حریمِ خصوصی و حقوقِ شهروندیِ شهروندانِ ایران اسلامی در محیط نرم‌افزارهایِ صهیونیستیِ «واتس‌اَپ» و «اینستاگرام» به‌دستِ مقام قضایی انشاء شده و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به نام رئیس‌جمهور* از انجام آن‌ها سر باز می‌زند.

اکنون‌که هم سخنگوی قوۀ‌قضاییه از نافرمانی وزیر ارتباطات* سخن گفته و هم دادستانی کل کشور عدم اجرای دستورات را تائید کرده است*، باید منتظر ماند و دید رئیس دستگاه قضا که صراحتاً می‌گوید: «قاضی در مقام صدور، اجرا و پیگیری حکم باید مستقل باشد» و «استقلال هزینه‌بردار است اما من از استقلال قاضی حمایت می‌کنم تا حکم عادل بدهد و از استقلال قضا در همه انحاء و مواطن در دیوان عالی، دیوان عدالت اداری و محاکم دادگستری نیز حمایت می‌کنم و باید این‌ها با برنامه استقلال باشند تا مجموعه به جلو برود.»* با متخلفین از قوانین جمهوری اسلامی ایران چه برخوردی خواهد کرد و چگونه از ارج و آبروی دستگاه قضا دفاع می‌کند؟

بخشی کیست (عاشق ها کرمانجی )

 به برداشت ججوخان از سایت ریسکو  که به معرفی بخشی ها  پرداخته است در زیر نقل میشود.

در این شهر حافظان و میراث داران موسیقی ایران که « عاشق» و «بخشی» نامیده می شوند وجود دارند که متاسفانه کمتر مورد پژوهش و معرفی و حمایت قرار گرفته اند.

...