واقعا داستان ماجرای شگفت انگیزیه...

یکی از این شهدا نشسته بود و با لباس و تجهیزات کامل به دیوار تکیه داده بود.

یا الله

یا الله

 

و اکنون حسین (ع) با همه هستی‌اش آمده است تا در محکمه تاریخ، در کنار فرات شهادت بدهد:

شهادت بدهد به سود همه مظلومان تاریخ.

شهادت بدهد به نفع محکومان این جلاد حاکم بر تاریخ.

شهادت بدهد که چگونه این جلاد ضحاک، مغز جوانان را در طول تاریخ می‌خورده است.با علی اکبر (ع) شهادت بدهد!

و شهادت بدهد که در نظام جنایت‌ و در نظامهای جنایت چگونه قهرمانان می‌مردند. با خودش شهادت بدهد!

و شهادت بدهد که در نظام حاکم بر تاریخ چگونه زنان یا اسارت را باید انتخاب می‌کردند و ملعبه حرمسراها می‌بودند یا اگر آزاد باید می‌ماندند باید قافله‌دار اسیران باشند و بازمانده شهیدان، با زینبش!

و شهادت بدهد که در نظام ظلم و جور و جنایت، جلاد جائر بر کودکان شیرخوار تاریخ نیز رحم نمی‌کرده است. با کودک شیرخوارش!

و حسین (ع) با همه هستی‌اش آمده است تا در محکمه جنایت تاریخ به‌ سود کسانی که هرگز شهادتی به سودشان نبوده است و خاموش و بی دفاع می‌مردند، شهادت بدهد.

 

مرگ بر هرچه جور و ستم ، مرگ بر ظلمی که هرجایی که ریشه دوانده ، هر جایی ...

زنده باد عقید و تلاش برای آن ....

منبع:نگاره نو

 

گریه

گریه

خبر آوردند حسین شهید شده.بعد معلوم شد مرجوعی خورده است!
از مادرش قول گرفته بود که اگر شهید شد گریه و زاری نکند.
حسین می گفت وقتی مرا دید شروع کرد جزع و فزع کردن.

-ننه مگر قول نداده بودی گریه نکنی؟لابد از شوق اشک می ریزی.

-نه، از اینکه اگر تو شهید می شدی من دیگر کسی را نداشتم که به جبهه بفرستم گریه می کنم!