:
امروز شنوندۀ سخنِ زیبایِ رئیس‌جمهور بودم؛ سخن‌هایِ شیرینی که کامم را تلخ کرد!
آقای روحانی گفت: «قوۀ‌قضاییه از دیدگاه قانون اساسی قوه مستقلی است و قضات با استقلال به داوری می‌پردازند و هیچ قوه و صاحب نفوذی نمی‌تواند و نباید در داوری عادلانه آن‌ها تأثیر بگذارد و دولت وظیفه خود می‌داند که به دستگاه قضایی کشور که مسئولیت بسیار سنگین و حساسی به دوش دارد، کمک کند.»*
اما آیا روا است که رئیس دولت نداند که دولتش به نام او حرمت دستورات قضایی را می‌شکند؟
همین دیروز معاون قضایی دادستان کل کشور برای چندمین بار* خبر از نقض دو دستور قضایی توسط دولت* داد؛ دستوراتی که بر پایهٔ قانون و برای جلوگیری از نقضِ بیشترِ حریمِ خصوصی و حقوقِ شهروندیِ شهروندانِ ایران اسلامی در محیط نرم‌افزارهایِ صهیونیستیِ «واتس‌اَپ» و «اینستاگرام» به‌دستِ مقام قضایی انشاء شده و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به نام رئیس‌جمهور* از انجام آن‌ها سر باز می‌زند.
اکنون‌که هم سخنگوی قوۀ‌قضاییه از نافرمانی وزیر ارتباطات* سخن گفته و هم دادستانی کل کشور عدم اجرای دستورات را تائید کرده است*، باید منتظر ماند و دید رئیس دستگاه قضا که صراحتاً می‌گوید: «قاضی در مقام صدور، اجرا و پیگیری حکم باید مستقل باشد» و «استقلال هزینه‌بردار است اما من از استقلال قاضی حمایت می‌کنم تا حکم عادل بدهد و از استقلال قضا در همه انحاء و مواطن در دیوان عالی، دیوان عدالت اداری و محاکم دادگستری نیز حمایت می‌کنم و باید این‌ها با برنامه استقلال باشند تا مجموعه به جلو برود.»* با متخلفین از قوانین جمهوری اسلامی ایران چه برخوردی خواهد کرد و چگونه از ارج و آبروی دستگاه قضا دفاع میکند؟
